เมื่อมาวินคิดถึงโรงเรียน

วันนี้คุยกับหม่าม๊า ถามม๊าว่ามาวินไปโรงเรียนรึยังเพราะตอนป่วยหยุดโรงเรียนไปเป็นอาทิตย์เลย ม๊าบอกว่าไปมาแล้วและให้ทายว่ามาวินร้องไห้รึเปล่า เราบอกว่าชัวร์สิ ได้หยุดอยู่บ้านมาตั้งนานสงสัยวันนี้ร้องไห้โรงเรียนแตกแน่ๆ ม๊าบอกว่าผิดจ้า มาวินคิดถึงโรงเรียนมาหลายวันแล้ว บ่นว่า miss teacher Mickey, want to play with my friends เราแบบ เฮ้ย เกมพลิกจริงๆ ม๊าบอกว่าใคร ๆ ก็ทายว่ามาวินต้องร้องไห้หนัก แต่ผิดคาดกันทุกคนจ้า

นี่ถือเป็นหนึ่งในพัฒนาการในการไปโรงเรียนของมาวินเลยนะ สงสัยจะเริ่มชินแล้ว ม๊าบอกอีกว่าสงสัยอยู่บ้านนานเกินเลยเบื่อ ไม่มีอะไรทำ เห็นว่าคิดถึงโรงเรียน คิดถึงเพื่อนๆ และคิดถึงป้าหล้า (แม่ครัวของโรงเรียนที่พูดภาษาอังกฤษเป็นไฟ) วันนี้เธอเลยมีความสุขกับการไปโรงเรียนมากจ้ะ ถึงแม้ว่าตอนไปส่งที่โรงเรียนจะหน้าเสียนิดนึงแต่ก็ไม่ร้องไห้นะ :)

เจ๊เฟี๊ยตเล่าให้ฟังว่ามาวินได้ศัพท์ภาษาอังกฤษจากโรงเรียนเยอะอยู่เหมือนกัน ตอนที่โรงเรียนสอนศัพท์ด้านซ้าย ด้านขวา เธอก็มาพูดให้ฟัง left-right ซ้าย-ขวา งี้ เออ ให้เด็กๆ ไปเรียนโรงเรียนสองภาษานี่ก็ดีเนอะ ดูเด็กจะเรียนรู้ได้เร็วดี (ไม่เหมือนเราที่ไม่เอาไหนกับภาษาเอาซะเลย -*-")

นอกจากนี้วันนี้อี๊เฟี๊ยตเลยซื้อของเล่นให้มาวินเพิ่มมาอีก (บ้านนี้รักหลานจริงๆ แจ้) เป็นตัวหนังสือ ABC (ซึ่งข้าพเจ้าก็ยังไม่เห็นหน้าตา) และยังมีตัวเลขแถมเครื่องหมายบวก ลบ คูณ หาร ให้อีก (-...-)v สมกับที่รักของทุกคนในบ้านจริง ๆ :D

ตอนเราโทรไปนี่มาวินหลับปุ๋ยไปแล้ว วันนี้เลยได้คุยกับม๊ากับเจ๊เฟี๊ยตเท่านั้น แต่แค่นี้ก็ดีแล้วแหล่ะ ความจริงวันนี้ที่โทรไปเพราะอยากเห็นหน้าม๊าเท่านั้นแหล่ะ .. คิดถึง