Saturday, May 22, 2010

Count down


@Univesity Lumiere de Lyon2, Lyon, France

นับถอยหลัง เหลือเวลาอีก 7 วัน ก็จะบ๊ายบายเชียงใหม่ ไปปฏิบัติภารกิจ
รีบเรียน รีบจบ รีบกลับมาทำงาน (^___________^)

สู้เต็มที่!! ห่างหายจากการเป็นนักเรียนไปนาน ตื่นเต้นนิดนึง 555+


สู้ตาย :)


Monday, May 17, 2010

ฮีโร่ของฉัน


จากงานประกาศผลรางวัลนาฏราช ครั้งที่ 1 เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2553 ฉันเชื่อมั่นว่าผู้ชายคนนี้ได้ใจคนไทยไปหลายล้านดวงค่ะ

พี่อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง กับ Speech ที่เรียกความซาบซึ้งใจ ความปิติ และความภูมิใจที่ได้เกิดมาบนแผ่นดินของพ่อ ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ ที่สำคัญภูมิใจที่ได้รักพ่อค่ะ .... รักในหลวงค่ะ ...



คำต่อคำ ของ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง (credit คุณ Wamin Prakobsuk จาก FB กลุ่มเชียงใหม่รักในหลวง ค่ะ)

พ่อ..เป็นเสาหลักของบ้าน...

บ้านของผมหลังใหญ่ครับ..ใหญ่มาก...เราอยู่กันหลายคน

ผมเกิดมาบ้านนี้ก็สวยงามมากแล้ว..สวยงาม..และอบอุ่น

แต่กว่าจะเป็นแบบนี้ได้..บรรพบุรุษของพ่อ..

เสียเหงื่อ..เสียเลือด..เอาชีวิตเข้าแลก...กว่าจะได้บ้านหลังนี้ขี้นมา

จนมาถึงวันนี้..พ่อคนนี้..ก็ยังเหนื่อยที่จะดูแลบ้าน..

และก็ดูแลความสุขของทุกคนในบ้าน..

ถ้ามีใครซักคน..โกรธใครมาก็ไม่รุ ไม่ได้ดั่งใจเรื่องอะไรมา..ก็ไม่รู้

และก็พาลมาลงที่พ่อ...เกลียดพ่อ..ด่าพ่อ..คิดจะไล่พ่อออกจากบ้าน

...ผมจะเดินไปบอกกับคนๆนั้นว่า...

ถ้าเกลียดพ่อ...ไม่รักพ่อแล้ว....จงออกไปจากที่นี่ซะ

เพราะที่นี่...คือบ้านของพ่อ

เพราะที่นี่...คือแผ่นดินของพ่อ

ผมรักในหลวงครับ....

และ..ผมเชื่อว่า..ทุกคนที่อยู่ในที่นี้..

รักในหลวงเหมือนกัน...

พวกเราสีเดียวกันครับ.......

ศีรษะนี้...มอบให้พระเจ้าแผ่นดิน..


เกินคำบรรยายค่ะ วันนี้พี่อ๊อฟเป็นฮีโร่ของฉัน