เมื่อมาวินป่วย

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา (5 - 10 ส.ค.) มาวินไม่สบาย เป็นไข้ ตัวร้อนจัดจนที่บ้านกลัวว่าจะเป็นไข้เลือดออก เลยพาเจ้าตัวแสบไปหาหมอ คุณหมอบอกว่าเบื้องต้นแล้วยังไม่น่าจะใช่ แต่ถามว่ามีโอกาสเป็นมั๊ยก็ยังมีโอกาสเป็นเหมือนกัน คุณหมอจึงจ่ายยาลดไข้มาให้ทานแล้วรอดูอาการต่อไป

ช่วงแรกๆ ก็ทานยาลดไข้ทุก 6 ชั่วโมง แต่บางวันที่ไข้ขึ้นสูงมากๆ ก็ให้ทานยาลดไข้ทุก 4 ชั่วโมง หม่าม๊าเล่าให้ฟังว่าตอนกลางคืนเวลาไข้ขึ้นสูงมาวินนอนไม่หลับแต่ก็ไม่งอแง นอนอยู่ข้างๆ ยายแล้วก็เรียกหายาย พอเบื่อๆ ก็นอนร้องเพลง ABC วนไปวนมาให้ยายฟัง (ยายบอกว่านี่ไม่รู้ว่าใครปลอบใครให้หลับกันแน่) พอเวลายาลดไข้เริ่มออกฤทธิ์ เจ้าตัวแสบรู้สึกสบายตัวขึ้น ก็หันไปบอกคุณยายว่า รักยาย ๆ เล่นอ้อนกันแบบนี้ทำเอาคุณยายน้ำตาร่วง :)

ผ่านไปไม่กี่วัน เจ้าตัวแสบก็มีผื่นขึ้นใต้ตา ตอนแรกผู้ใหญ่ก็สันนิษฐานว่าโดนมดกัด หรือว่าเอามือไปข่วนรึเปล่า พอพาไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่านี่เป็นผื่นแพ้ สงสัยจะแพ้น้ำตาหรือแพ้เหงื่อ ช่วงไม่สบายเวลาร้องไห้แล้วเอามือป้ายบ่อยๆ เลยอาจทำให้เป็นผื่นได้ หมอก็ให้ยามาทา พอไข้เริ่มลด ผื่นก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับด้วยเหมือนกัน หม่าม๊าบอกว่ารอบนี้นี่มาวินป่วยหนักที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยนะ

แต่ถึงจะป่วย จะผื่นยังไง เวลาข้าพเจ้าโทรไปคุยด้วยก็ยังเห็นเจ้าหลานชายกระโดดโลดเต้น เริงร่าได้อยู่ดี แถมวันนี้เธอคุยกับตุ๊กตาหมีพูห์แล้วยกมือไหว้ซะงามงดเลย (ทีกับอาอี๊นี่บอกให้สวัสดีทีไรทำเป็นไม่ได้ยินทู้กที) ป่วยทีนึงคนก็เป็นห่วงกันทั้งบ้านเลยนะเจ้าตัวแสบ ;)