วันนี้คุย skype กับหม่าม๊า ประโยคแรกที่ม๊าถามเรา “ทำไมหลับดึกจังลูก” (เอ… คนที่หลับดึกคือหม่าม๊ามากกว่านะ ทางโน้นจะตีหนึ่ง ที่นี่ยังไม่หนึ่งทุ่มเลยด้วยซ้ำ) ขมบอกซะซึ้งใจเลย บอกว่าที่แม่นอนดึกเพราะแม่อยากคุยกับเราต่างหาก โหยยย ก็จริง
วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรรู้สึกว่าหม่าม๊าดูจ๋อยๆ สงสัยอาจจะเหนื่อย เฮ้อออ เป็นห่วง อยากกลับไปอยู่ด้วย อยากกลับไปกอดไปหอมแก้มเหมือนเก่า วันนี้บอกม๊าว่าจะเลิกโกรธ เกลียด ทุกคนในโลกนี้ที่เคยไปโกรธ ไปเกลียดเค้าไว้ จะไม่ทำแล้ว ไม่ได้ทำเพื่อใครแต่ทำเพื่อตัวเอง ไม่อยากให้ตัวเองต้องมารู้สึกไม่ดีกับใครทั้งๆ ที่เจ้าตัวเค้าไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรด้วยเลย ทั้งหลายทั้งปวงจะให้อภัยให้หมด ไม่ให้เหลือติดค้างอะไรในใจอีก ใครก็ช่างจะไม่เกลียดเค้าแล้ว และจะปฏิบัติกับเค้าอย่างที่ควรจะเป็น ย้ำครั้งสุดท้ายว่าไม่ได้ทำเพื่อใคร ทำให้ตัวเองได้สบายใจจ้ะ
บอกเสร็จ ม๊าถามว่า “นี่ไปวัดไหนมาอีกล่ะ”
(-_________________-”)
