Tuesday, November 30, 2010

พบเพื่อพราก จากเพื่อเจอ

30 พฤศจิกายน 2553


วันนี้เป็นวันที่ The Lyon Gang จาก CAMT จะเดินทางกลับประเทศไทยค่ะ ความจริงอาจารย์และนักศึกษาจาก CAMT ที่ได้ทุน ELink ให้มาแลกเปลี่ยนที่ฝรั่งเศส 10 เดือน ก็เริ่มทยอยกลับกันตั้งแต่เดือน ก.ค. กันแล้วค่ะ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมาเพราะว่าเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เดินทางกลับ และกลับกันเยอะที่สุด (อ.บุ๋ม พี่ปรีดิ์ น้องบุ้ง น้องนัท น้องฝ้าย) และที่สำคัญที่สุด แก๊งค์นี้เป็นแก๊งค์ที่คอยช่วยเหลือสาลินี ตั้งแต่วินาทีแรกที่เหยียบ Lyon ถ้าจะให้ถูกน่าจะบอกว่าช่วยเหลือตั้งแต่ก่อนที่จะมาถึงเลยด้วยซ้ำ


ตั้งแต่วินาทีแรกที่มาที่นี่ ฉันยังไม่เคยเหงาแบบจริงๆ จังๆ เลย เพราะตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่มีน้องๆ พี่ๆ อยู่ด้วยกันเสมอ พวกเราคุยกันอยู่เสมอว่าการที่เรามาเจอกันที่นี่ คงเป็นเพราะพวกเราเคยทำบุญทำกรรมร่วมกันมาก่อน เราถึงโคจรมาเจอกันไกลได้ขนาดนี้ บทพิสูจน์ว่าบังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต มันมีจริงค่ะ หลังจากที่พวกเราถกกันหลายครั้ง เราก็ได้บทสรุป(กันเอง) ว่าในอดีตที่พวกเราไม่สามารถคาดเดาได้ พวกเราน่าจะทำกรรมดีต่อกันมากกว่ากรรมชั่ว เพราะพวกเรารู้สึกดีๆ และได้ช่วยเหลือกันตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ค่ะ :)))


ฉันไม่เคยคิดว่าระยะเวลา 6 เดือนจะทำให้ฉันรู้สึกผูกพันกับแก๊งค์นี้ได้มากขนาดนี้ อาจจะเหมือนกับที่หมาจิ้งจอกบอกกับเจ้าชายน้อยล่ะมั๊ง ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เราได้สร้างความสัมพันธ์ขึ้นแล้ว เราต้องรับผิดชอบต่อความสัมพันธ์นั้น ความจริงฉันก็รู้ว่ายังไงๆ เราก็ต้องกลับไปเจอกันที่ไทยอยู่ดี แต่ช่วงเวลาที่ร่ำลากัน ฉันก็อดเศร้าใจไม่ได้จริงๆ น้ำตาจะไหลให้ได้ T^T


โชคดีที่น้องบุ้ง น้องนัท ทิ้งสมบัติเมือง Lyon ไว้ให้ที่ห้องซะมากมาย ประหนึ่งมีระเบิดมาลงที่ห้องยังไงอย่างนั้น พอกลับมาที่ห้องฉันเลยยังไม่มีเวลามานั่งเหงา เพราะต้องจัดข้าวจัดของ กว่าจะเสร็จใช้เวลาไปกว่า 5 ชั่วโมง (-______________-")


ข่าวร้ายสำหรับการร่ำลาของพวกเราก็คือ Flight ของแก๊งค์นี้ดีเลย์ เพราะหิมะตกหนัก ทุกคนต้องบินกลับไทยวันพรุ่งนี้แทน คืนนี้แต่ละคนก็ต้องนอนโรงแรมกันไปก่อน ยังไงก็ตามจากกันครั้งนี้ เดี๋ยวเราก็ต้องได้เจอกันอยู่ดี คิดได้ดังนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะเศร้าไปทำไม (แต่คงเหงาชัวร์ ๆ ) ชีวิตเราก็เป็นแบบนี้เสมอนี่นา เราเจอกัน เราจากกัน แต่เดี๋ยวเราก็มาเจอกันอีก แต่ไม่รู้ทำไม สาลินีก็ยังไม่ชินกับจังหวะที่กำลังจะจากกันทุกที แว้บนึงอดคิดไม่ได้ว่า ฉันคงทำบุญมาดีเลยได้เจอแต่คนดีๆ ในชีวิตเต็มไปหมด :)



No comments:

Post a Comment